Tutunduğu daldan kopmuş, rüzgarla bir oyana bir bu yana savrulmuş, biraz hırpalanmış, biraz yorulmuş ama tüm olanla biteni kendi haline bırakmış, kontrolü hayatın getirdiklerine bırakmış biri olmak için heyecan duyan birini gördünüz mü hiç? Aynı serseri bir mayın gibi olmak isteyen...
Beklentiler ve gerçekleşenler birbirini tutmadığı zaman ki hayalkırıklığını yaşamanın ne denli rahatsız edici olduğunu bilenlerdenim. Ama hiç bir zaman büyük hayaller peşinde olup da büyük adımlar atmadım. Hiç bir zaman büyük oynamadım. Beni mutlu edeceğini sandıklarımı yaşadım-ve mutlu oldum. Olmayanların acısını yaşadım ama zamanla unuttum. Yerini başkaları aldı zamanla.. Şimdiyse yine bekliyorum..ama bu sefer o daldan beni hangi güçlü rüzgar alıp götürecek diye bekliyorum..Olacak olan her şeyde -vardır bir hayır elbette- diyerek, karşıma çıkanlar beni şaşırsa da kimi zaman kızdırsa da bekliyorum... Bu sefer kendimce mutlu olacaklarımı seçmek yerine hayatın beni sürüklediği yere gitmeyi ve görmeyi tercih ediyorum. Yorulmak istiyorum.. En çok da çok fazla düşünmeden, kurgulamadan, anı yaşarak önüme gelecekleri merak ediyorum.
Rüzgarı hissetmeyeli uzun zaman oldu. Uzun zamandır sığınağımdayım. Ama bugün dışarı çıkmaya kararlıyım...
Size beni götürdüğü yerden yazarım...
Aşkla Kalın,
Bonafide
2 yorum:
gene de seçmek ya da en azından seçmeye çalışmak daha iyi midir bilemedim şimdi
Bazen de bırakmalı insan kendini bence! gelecek olanın ne olduğunu görmeli..Çok fazla umut edip, peşinden koşacak halde değilim belki de son günlerde..Aksine beni nereye götüreceğinin merakı içindeyim. konrol merkezinin dışında kalmayı tercih ediyorum..bence bir gün sen de dene..
Yorum Gönder