Perşembe, Mayıs 06, 2010

Herkes Yaralı

Ne zaman canın yansa bu kadar derinden
Sanırsın mümkün değil bir daha üzülmen
Ne inat ne gözü kara ne dayanıklı yürek
Acıyor aynı yerden herşeye rağmen

Ne akıl kar ediyor ne fikir o sırada
Biliyorsun geçiyor zamanla ama ne fayda

Yaralı tepeden tırnağa herkes yaralı
Alışılmıyor acıya yok kaidesi kuralı
Kanayıp ne kadar tutabilirsin gül uğruna dikeni
Ne gelen anladı ne giden olanı biteni

Adıyorum aşka geri kalanımı
Suya söyledim gitti yalanımı
Aşkın da en hesapsız kitapsız olanını
Yaşamazsam kara kaplıya kaydedin beni
-Doğru ya da yanlış,
yaşadıklarımın verdiği buruk tecrübelerle daha mesafeli olmayı öğreniyorum.
Belki de korkak...
ne zaman kaçmalıyım acıdan?
ne zaman yaklaşmalıyım aşka?
Acıya mı alışmalıyım
yoksa aşka mı ?...

Hiç yorum yok:

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...