Dün gece yatmadan kararımı vermiştim.
Bu sabah kalkar kalkmaz kendimi evimin yakınındaki Özgürlük Parkına attım.
Sabahın ilk saatlerinde park görevlilerinin ve yürüyüş yapan yaşlı amca ve teyzelerin dışında kimsecikler yoktu.
Kediler mışıl mışıl ağaç gölgelerinde, kıyılarda köşelerde uyuyorlardı.
Olmazsa olmazı kargalar zaten ayaktalardı.
İnanılmaz bir huzur içinde yeni doğmuş güneşin altına attım kendimi.
Duyduğum tek şey kuş sesleri ve su sesiydi.
Dinledim dinledim dinledim..
Uzun bir süre aklımdan hiç birşey geçirmedim.
Sonra insanların niçin kendinlerine küçük de olsa, az da olsa böyle bir dünya açmadıklarını düşündüm...
Niçin böyle güzellikler yaşamaktan mahrum bıraktıklarını kendinlerini ?
Çok mu zor gerçekten onca sıkıntı, problem ve sorumluluğun arasına,
arasıra da olsa huzuru koymak ?
Biraz içinde bulunduklarını değiştirmek, birazcık kendilerini hissetmek..
Düşünmemek..
Sadece dinlemek...
Ben bugün sadece dinledim..Gözlemledim..
Hatta objektifime bir kaç güzel fotograf bile ekledim...
Laleleri de kırmızıyı da çok severim..
Güneşlerin muhtemeşem ışıklarıyla ikisini birden daha çok sevdim :)
Herkese sıcacık, kimi zaman dingin kimi zaman hareketli,
huzurlu, yemyeşil, çiçekli böcekli bir Bahar diliyorum..
İçinize bol temiz hava katın, birazcık beyninizi boşaltın..
Ve farkında olmadığınız belki de hergün yanından gelip geçtiğiniz güzellikler için gözlerinizi biraz daha fazla açın..
Ve her açan çiçeğin tadını çıkartın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder