Sevdiğim 3 insanla, güzel bir akşam üstü biraz kalabalıktan uzaklaşmak ve uzun zamandır planlanılan güzel bir bir akşam yemeği için bir araya geldik. Amaçlar arasında eğlenmek, sohbet etmek, güzel gelişmelerin kutlaması olduğu gibi seçilen yerle ilgili de ruhumuzu dinlendirmek vardı. Sonunda da tüm amaçlarımıza ulaştık. Hoş bir fayton sefasından sonra lunaparktan Aya Yorgi Kilise'sine doğru yokuş yukarı hoş sohbetli bir yürüyüşün ardından çam ağaçlarının ardından işte şu aşağıdaki manzaraya ulaştık.
İnsanı içine çeken, gizlenilmiş hissi verip heryeri görebildiğin oturup saatlerce izleyebileceğin bir yer. -Bende öyle yaptım zaten :) - Sanki çok çok uzaklardasın da başka bir yaşama bakıyorsun gibi...
Hava kararmaya başladıkça çoğu turist ve genç olan gruplar da kaybolmuş, yalnızca biz, güneşin batışı ve sessizlik kalmıştı-bir de yol üzerinde elinde gitarıyla şarkı söyleyen 70'lilerden kalma hippilere benzeyen adamın mırıltısı...Hoş o bile o eşsiz ortamda bize ilahi gibi gelmişti. :)
Konuştuk..Güldük..Anımsadık..Dinledik..Dinlendik.. Ben en çok da izledim...Aslında içinde bulunduğumuz hayatın keşfedilesi, daha çok yaşanılası, özlenilen bir çok yönü olduğunu, hep resimlerini görüp de iç çektiğimiz yerlerin 1 saat uzaklıktaki yerlerde de var olduğunu ,ama buna rağmen tercihlerin- yada hep öyle olması gerekiyormuş gibi gösterdiğimiz hayatın- hep yakındığımız hayatımıza düğümlendiğini düşündüm. Hepimizin içinde bir uzağa gitme sevdası varken neden bu kadar korkak yada bağlı olduğumuzu,hadi mademki bağlıyız o zaman kendi içimizdeki güzelliklere neden bu kadar gözlerimizi kapattığımız merak ettim sonra..
Sonra da kendimi özgürleştireceğimi düşündüğüm, bağlarımdan kopacağımı düşündüğüm, o hep "uzaklara gitmek" isteğimi gerçekleştireceğim planlarım geldi aklıma. Evet ,gerçekleştirecektim. Ben içinde bir ben daha çıkaracaktım ortaya ama biliyorum dönecektim. Ve döndüğümde o yakındığım hayatı yaşamak değil gördüğüm, bana güzel duygular uyandıran o güzel yerlere gözlerimi kapatmayacağıma karar verdim.
Çok düşündüm belki ama dinlendim...
Huzuru ve güzelliği hissettim.
Ruhumu hep kayboluşlarımla dinlendirdim...
P.S. Bu güzel yemek, güzel paylaşım ve hoş sohbetler için teşekkürler..En kısa sürede tekrar bir arada olmak dileğiyle..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder