Belki aynı nedenden belki de farklı heyecanları var.
Ama birbirlerinden hoşlandıkları belli, bilerek- hissederek, belki tam olarak ne yaşanacağı planlanmamış ama birşeylerin olacağı kesin- bir kapıdan içeri girerler..küçük bir bar. Belli ki erkek daha önce çok gelmiş buraya, seçerek getirmiş. Kız biraz mızmız, çok alışkın değil böyle yerlere, hele de karşındakini uzakta tutacak o uzun masa hiç hoşuna gitmiyor, ricadan biraz ısrara kaçarak masayı yana çevirtiyor, evet böyle daha iyi şimdi. Kalbi atıyor, hızla atıyor ama erkeğe bunu hiç belli etmemeye, olabildiğince doğal davranmaya çalışıyor.
Şarap istiyorlar bir şişe.. yanında bir salata ve peynir tabağı..Hepsi inanılmaz lezzetli duruyor, ama ikisininde gözünde pek bunlar yok.
Daha çok birbirlerini tanıma, yakınlaşma telaşındalar..
Kız durmadan birşeyler anlatıyor, içtikçe güzelleşiyor, güzelleştikçe birşeyler anlatma ihtiyacı duyuyor. Erkekse gözlerinin içi parlayarak ona bakıyor, baktıkça gülümsüyor o konuşsun diye durmadan birşeylerin aksini iddia ediyor..
Daha önce de tanıyorlardı birbirlerini, daha önce de çok konuşmuşlarda ama böyle değildi.
Bu daha bir samimiydi. Aradaki sınırı ilk masayla sonra bol şarapla kaldırı vermişlerdi.
Aradan saatler geçmişti, muhabbetleri daha bir tatlı olmuş, içleri ısınmış, daha fazla yakınlaşmış dudaklarına memnuniyet gülümsemesi eklenmişti. Erkek arasıra konuşurken eğiliyor, sanki özel birşeyler söylermiş gibi davranıyordu. Halbuki çok gündelik şeylerden bahsediyorlardı.
Sonra, içkinin verdiği cesaretle mi, kızın istekli bakışlarından mı bilinmez yine kıza doğru eğildi ve bu sefer onu öpmek için izin istedi...
Kız- o kadar doğal bir istekmiş gibi tabii diyerek uzatıverdi dudaklarını ve dudaklar birleşti........
.....
Son tatilleriydi, belliydi.. Uzun zamandır aşamadıkları engellere takılıp kalmışlardı. Daha en baştan herşeye rağmen..lerle başlamışlardı, kabullenerek, isteyerek,en çok da yaşayarak öğreneceklerini bilerek.
Sıcak bir gün geçirmiş çok fazla yürümüş, kalabalık ve güneş biraz sarhoş etmişti.
Karınları açıkmış köşedeki küçük büfede satılan birkaç şeye gözleri dalmıştı. Kız mısır istemiş erkekse bardağa dilinmiş karpuz almıştı.
Bir parkın içine dalıverdiler..Bir ağaç gölgesinde, çimlerin üzerine seleserpe uzandılar..
Uzun zamandır bu kadar uzun başbaşa kalabilmişlerdi, zamansızlık öyle canlarını sıkmıştı ki artık, bu kaçınılmaz bir tatil olmuştu.
Ama başka şeyler de vardı.. arada yitip giden şeyler..
Solmuş bir gül vardı kızın gönlünde, evet erkek ona hiç bir zaman bir gül bahçesi vaadetmemişti ama AŞK herzaman daha fazlasını istemişti.
Belki diyordu kız, belki...
Erkeğe sordu, ne düşünüyordu acaba ilişkileriyle ilgili.. Ne olacaktı.
Erkek son zamanlar takındığı sessizliğinden daha fazlasını vermemişti yine. İkisininde bildiği şeyi dile getirmek tekrar etmek istemiyordu belli ki.
Kıza sordu hemen, o ne düşünüyordu ki..
O anlattı içinden geçenleri..Yıllarca her derdine çare olan erkeğin buna da bir çare olabileceğini düşündü belki de.
Ama yine arada kalmış bir sessizlik vardı.
Kız anladı.
Ne anlatmaya gerek var bundan sonra, ne de belkilerle çözümler aramaya.
Gülümsedi.
Haklıydı. Herkesin kendince nedenleri, zorunlulukları, hakları vardı.
Yapabilseydi zaten yapardı. Ama yapamıyordu belli ki.
Kız kucağında yatan erkeğe eğildi, bir öpücük konduruverdi..Olabildiğince masum, tüm sevgisinin temizliğiyle.
Son olacağını bile bile.
Geriye ufacık bir not kaldı erkekten not defterinde
"güzel bir yorgunluğun ardından güzel bir bahçede oturduk seninle..Hiç gereksiz, ne düşünüyorsun ilişkimiz hakkında dedin..bozdun tüm sakinliğimi, huzurumu.."
.......
Bazen hayat olmadık anlarda öyle güzel insanlarla karşılaştırıyor ki sonsuza dek hayatında kalmasını istiyorsun. Ama bazen biliyorsun ki gitmen gerek, gönlün arkada kalsa bile.
Dahası fazla acı, fazla çile..
Gerek yok o ilk öpücükten bu yana tüm biriken güzellikleri yok etmeye..
Bazen aşk en gizli yerde hep saklı kalmalı demekki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder